We weten maar al te goed dat velen onder jullie al aan het aftellen zijn naar de rit op zondag. Blij dus dat we jullie in tussentijd heel wat leesvoer kunnen aanbieden over de rit van vorige week zondag. Er bereikten ons maar liefst twee verslagen over de veldslagen!
Stillekesaan mogen we ons toch wel als een echt clubke gaan beschouwen.
Ik heb ook deze week weer niet geteld, maar laten we toch maar aannemen dat we weer met een man of twintig waren. CORRECTIE!!!! Een man of negentien en 1 jongedame ! Ja ja wij zijn een gemengde clubje. Dus vrouwen, partners, vriendinnen,… laat je niet tegenhouden. Barbara (aka Babs) beet alvast de spits af. Wat meer dames zal ook zeker meer variatie brengen in de gespreksonderwerpen in het peloton. Gepalaver over derailleurs, assen , banden, hartslagen, pinten,katers (al dan niet als excuus voor een mindere dag) mag gerust eens afgewisseld worden met het “betere gesprek’’.
Nog geen 5 km en al een lekke band. Ging het hier om een technisch foutje van Bram bij het nemen van een borduurtje of lag het aan een niet recent gecontroleerde bandenspanning?… Bram liet het alvast niet aan zijn hart komen en zag het eerder filosofisch. Hij vond het een goede oefening want het was al erg lang geleden dat hij nog lek was gereden. En inderdaad de routine was er een beetje uit. Maar we geven hem vast allen graag de kans nog eens wat te oefenen wanneer wij lek rijden.
Onze passage aan de brouwerij van Westmalle zorgde voor een tweede oponthoud. En nee er werd niet in de drank gevlogen, maar blijkbaar zorgde de locatie toch voor wat concentratieverlies want er werd even verkeerd gereden. Hierdoor viel de groep uiteen en waren we enkele kompanen zelfs effe kwijt. Gelukkig vonden we elkaar met een beetje mazzel terug. Daarom even dit, met mijn motorkompanen hanteren we de regel: kom je op een punt dat je niet weet waar de anderen naartoe reden, blijf dan gewoon staan. De anderen of een afgevaardigde keren terug om je op te pikken. Dit systeem heeft bij ons na ongeveer 35 jaar nog nooit gefaald.
Na nog een snel gedeelte langs het kanaal Schoten- Dessel waar we elkaar al dan niet om beurten pijn deden kwamen we allen weer behouden toe. En Btw in dit gedeelte speelde ook Babs enkele keren een niet onbelangrijke rol.
Ook een vermelding voor Piet die zich alweer onbaatzuchtig in
dit gedeelte opoffert om de afgevallenen op te vangen en moed in te spreken.
Tot zondag
Jan
