Update Antwerpse Kasseiklassieker (92-65km)

Dag allemaal,

De reacties op onze laatste nieuwsbrief waren talrijk, maar divers. Gaande van: “In uw uitgebreide  betoog vol goede informatie vind ik toch wel wat weinig argumenten om erbij te willen zijn. Als ik het allemaal lees ben ik eerder geneigd een excuus te zoeken  om er niet bij te zijn.” Tot: “Kan er helaas voorlopig nog niet bij zijn, maar ga deze route sowieso nog een keer fietsen”.

Om zowel de kassei-haters als de kassei-lovers ter wille te zijn, besloten we een korte route aan te bieden met slechts één kasseistrook. Op die manier heeft niemand nog een geldig excuus om thuis te blijven. Splitsing na 25 kilometer aan het veer van Rupelmonde. Vandaar over de Schelde- en Rupeldijken terug naar huis.

Drie routes dus:
– een korte route van 64 km met één kasseistrook: GPX
– een korte route van 65 km met meerdere kasseistroken: GPX
– de Antwerpse Kasseiklassieker van 92 km met 20 kasseistroken: GPX

Nick rijdt sowieso de lange route. Hij zal ook zorgen voor een papiertje met knooppunten van de route zonder kasseien. Als iemand met GPS de korte route met kasseien wil rijden, kan dit ook. 

Als smaakmakertje voor de echte klassieker, nog een kaartje en een profiel van de lange route (met de kasseistroken in het grijs):

Tot zondag dus!

Nick

Verslag rit 6: Heist op den Berg

Na de lange voorbeschouwing omtrent wat ons te wachten staat volgende zondag zal ik het verslagske van afgelopen zondag kort houden.

We kunnen het niet ontkennen we misten Nick onze navigator. Zeker in het eerste deel van de rit.

Ondanks de collectieve inspanningen van Tom, Bram, Frank (en wie vergeet ik hier nog?) oefenden we enkele keren de welgekende U-turn. Iets waar wij als volleerde stuurders uiteraard geen enkele moeite mee hadden.

Behalve die ene keer dan in Heist op den Berg waar iemand (ik noem hier bewust geen naam) een u-turn combineerde met een visuele inspectie van zijn aandrijfsysteem. Een lichte ergernis in de blik van de aankomende autobestuurder viel toch wel te bespeuren.

Een andere vrije interpretatie van het road book leverde een eerste klim op die niet voorzien was. Ik die dacht dat ik in vergelijking met vorig jaar veel makkelijker boven geraakte,  werd al vlug met de neus op de feiten gedrukt; we reden langs de verkeerde kant naar boven. OK ik geef toe ik ben ook niet zo’n fan van klimmen. Maar hoe kan nu de makkelijkste manier om ergens te geraken de “verkeerde” zijn?

Waar er in het eerste stuk al eens gekeerd moest worden geraakten onze navigators duidelijk opgewarmd. Het tweede deel verliep ,volgens mij althans, vlekkeloos.

Ook wat betreft bepalen van het tempo. In het begin van de rit werd er nogal stevig terug opgetrokken na vertragingen (bochten , hindernissen,..) zodanig dat er achteraan stevig gekoerst moest worden om terug aan te sluiten. Even overwoog ik zelfs me te laten uitzakken en bij Piet aan te sluiten want ja deze was weer van de partij om het allemaal in een wat rustiger tempo te doen. En dat helemaal in zijn eentje deze week. Dus… waar zitten al diegenen die zeggen dat we net iets te rap zijn. En BTW geen u-turns bij Piet, geen extra helling door vrije interpretatie van het road book.

Tot slot: Bedankt Tom, Frank, Bram (en weerom wie ik nog vergat. Vanuit mijn positie als rode lantaarn kon ik dat allemaal niet zo goed zien). Jullie hebben dat goed gedaan.

Tot zondag

(waar mogelijk naast de kasseien)

(dat kort toch maar met een korreltje zout precies)

jan