Het terras van de Leon was vandaag herschapen in één grote ijspiste. Was het dan wel een goed idee om op Linkeroever te gaan fietsen? Zouden we niet beter wachten tot de namiddag?
Vijftien dapperen besloten om het er uiteindelijk toch maar op te wagen. Terecht bleek snel. De meeste wegen waren goed bereidbaar. De ijsplekken waren gemakkelijk te omzeilen. Twee lekke banden en twee vermiste personen zorgden wel voor wat oponthoud onder een stralend winterzonnetje. 
Op het snelle stuk langs de Schelde toonde de voorzitter dat hij nog steeds onze enige kopman is. Al van bij de start demarreerde Tom. Samen met de voorzitter kon enkel Nick nog op het wiel komen. Toen die laatste er op een klein knikje nog eens alles uitperste, pareerde de voorzitter vlot.
Elke vorm van twijfel over het kopmanschap smolt in de Leon verder als ijs voor de zon. Terwijl de knechten trappisten, pinten en koffies lieten aanrukken, zat de voorzitter al terug thuis met een warme choco. Bij het afrekenen bleek dat hij het eerste rondje had afgerekend. Plat rijden = trakteren? Wij kijken al uit naar de afterparty van de Antwerpse kasseiklassieker!
